Czym jest insulinooporność?

Insulina to hormon odpowiedzialny m.in. utrzymywanie poziomu cukru na właściwym poziomie.
Natomiast insulinooporność (IO) to stan obniżonej wrażliwości tkanek na działanie tego hormonu.

Jako, że w IO tkanki nie reagują odpowiednio na działanie insuliny organizm zaczyna wydzielać jej coraz więcej (hiperinsulinizm). 

Długotrwały hiperinsulinizm prowadzi do stopniowego “przemęczenia” wysp trzustkowych, co może w konsekwencji prowadzić m.in. do cukrzycy t2. Nadmiar insuliny niekorzystnie wpływa także na ciśnienie krwi, cholesterol, czy jajniki. 

Kolejnym zadaniem insuliny jest tworzenie zapasów energetycznych. Magazynuje glikogen w wątrobie, aminokwasy w mięśniach, zaś tłuszcz w tkance tłuszczowej.
W tym momencie zwróćmy jednak uwagę na ostatni aspekt - magazynowania tłuszczu - które bezpośrednio przyczynia się do rozbudowy tkanki tłuszczowej czyli nabierania na wadze.
Zaś im większy poziom tkanki tłuszczowa, tym więcej potrzeba insuliny na zbicie poziomu glukozy do odpowiedniego stężenia. Tworzy się więc błędne koło.

Czy insulinooporność to choroba?

Na ten moment insulinooporność nie jest uznawana za chorobę, lecz jako zespół zaburzeń, które może prowadzić do rozwoju chorób np.jest uznawana za składową zespołu metabolicznego.
Zespół metaboliczny prowadzi najczęściej do chorób układu sercowo-naczyniowego. Wytyczne, wg których ten zespół jest diagnozowany, wpływają na siebie wzajemnie wpływając negatywnie na cały organizm.

Nieleczony zespół metaboliczny może prowadzić do:

  • Cukrzycy t2
  • Miażdżycy
  • Zatorowości płucnej
  • Zawału serca
  • Udaru
  • Chorób nerek
  • Problemów z oczami
  • Raka
  • Alzheimera

Jakie są przyczyny insulinooporności?

Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do IO, jednak wciąż nie mamy pełnej odpowiedzi. Wśród najważniejszych czynników znajdują się:

  • Numerem jeden jest otyłość brzuszna, to najważniejszy z czynników. Badania wykazały, że nadmiar tkanki tłuszczowej w talii przyczynia się do długotrwałego stanu zapalnego w ciele.

 

(Wskaźnikiem, który pozwala na szybką, domową diagnostykę jest obwód talii, który u kobiet powinien wynosić poniżej 80 cm, a u mężczyzn poniżej 94 cm) 

Co ciekawe, ostatnio zdarza się stwierdzać IO u osób, które mają prawidłową masę ciała - czasami otłuszczenie narządów wewnętrznych jest wystarczające do rozwinięcia się choroby.

  • Złe nawyki żywieniowe, nadmiar kalorii, niewłaściwa dieta - składająca się głównie z węglowodanów i przetworzonych produktów.
  • Następnym czynnikiem jest brak aktywności fizycznej i siedzący tryb życia.

Ruch przyczynia się do zwiększenia wrażliwości organizmu na insulinę, a także przyczynia się do rozrostu mięśni.
Mięśnie natomiast potrzebują glukozy do pracy. Dlatego poziom cukru się obniża.

  • Niektóre leki, np. sterydy, niektóre leki na ciśnienie, HIV czy leki psychiatryczne. 
  • Genetyka. Dotyczy to przede wszystkim osób spokrewnionych z chorymi na cukrzycę typu 2, oraz kobiet, które chorowały na cukrzycę ciążową.

 

Jakie są objawy insulinooporności?

  • nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha,
  • wzrost masy ciała lub
  • trudność w redukcji masy ciała pomimo prowadzenia odpowiedniej diety i aktywności fizycznej,
  • senność po posiłkach,
  • zmęczenie, osłabienie,
  • zaburzenia koncentracji, 
  • rozdrażnienie, nadpobudliwość,
  • bóle głowy,
  • nadpotliwość,
  • wzmożony apetyt,
  • odczucie zimna (nieadekwatne do temperatury powietrza),
  • stany depresyjne,
  • zaburzenia związane z miesiączkowaniem
  • ciemne rogowacenie skóry.

Jeśli zaobserwowałeś u siebie powyższe objawy - poproś lekarza o przeprowadzenie badań.